تمایز فردی و شناسایی گروهی به عنوان مکانیسمهای هویت اجتماعی مطرح
می‌شوند که ویژگیهای هویت جمعی و فردی را منعکس می‌کند، که تاثیرات
افتراقی رهبری تحول گرا بر نتایج عملکردی را پی ریزی می‌کند.
این مدل با دادههای مربوط به یک نمونه ۲۵۰ کارمندی آزمایش شده و مدیران آنها در پنج بانک در جمهوری خلق چین کار می‌کنند.
علاوه
بر این، تمایز فردی ارتباط میان رهبری تحول گرای مبتنی بر فرد و رفتار
خلاقانه را میانجی گری می‌کند، درحالی که شناسایی گروهی ارتباط میان رهبری
تحول گرای مبتنی بر گروه و OCBs افراد و گروهها را میانجی گری می‌کند.
لازمه
تغییر و تحولات مستمر سازمانی در محیطهای پویا و در حال تغییر امروز،
وجود راهبرانی بصیر، راهبردی یا به عبارت روشن تر، رهبران تحول آفرین است.
به
دلیل توجه فزاینده به عامل رهبری در ایجاد تحولات و عملکرد سازمانی در سطح
دنیا و نقش آن در یادگیری سازمانی، در این تحقیق سعی بر آن شده است که
رابطه بین رهبری تحول آفرین و عملکرد سازمانی با نقش تعدیلگری یادگیری
سازمانی مورد بررسی قرار گیرد.
شرکتها با نوآوریهای بیشتر، در پاسخگویی به تغییرات محیطی و توسعه تواناییها جهت دستیابی به عملکرد بهتر، موفق‌تر عمل مینمایند.
یکی از این عوامل موثر بر نوآوری در سازمان، رهبری می‌باشد.
رهبری تحول گرا در زمانهای مورد نیاز برای تغییر، بیشترین کاربرد را دارند.
رهبران
تحول گرا دغدغه تحول سازمانها و افراد را دارند و بر کارکنان سازمان و
پیروانشان تاثیر بسزایی می‌گذارند تا تعهد آنها را نسبت به چشم انداز
سازمان افزایش دهند.
منبع : رهبری تحول گرا