هدف پژوهش حاضر، مقایسه و سنجش پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت در بین دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی دارای معلم زن و مرد شهرستان ممسنی در سال تحصیلی 94-93بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی دارای معلم زن و مرد شهرستان ممسنی بود که در سال 1394- 93 مشغول به تحصیل بودند. از جامعه ی یاد شده با استفاده از جدول کرجسی مورگان، 357 نفر از دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی مدارس انتخابی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسش نامه انگیزه پیشرفت هرمنس و نمره پیشرفت تحصیلی استفاده شد. جهت سنجش و مقایسه پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی، از آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دانش آموزان پسر دارای معلم مرد و زن در پیشرفت تحصیلی و انگیزه پیشرفت و مولفه های آن تفاوت وجود دارد. به عبارتی دانش آموزان پسر دارای معلم مرد از پیشرفت تحصیلی و انگیزش پیشرفت بالاتری نسبت به دانش آموزان پسردارای معلم زن برخوردارند.
پیشرفت تحصیلی یعنی این که از سطح مورد انتظار آموزشی برآورده شود و سازمان آموزش و پرورش به اهداف از پیش تعیین شده نزدیک تر شود. پیشرفت تحصیلی یعنی ، افزایش میزان یادگیری ، افزایش سطح نمرات و قبولی دانش آموزان در دروس و پایه تحصیلی.
نتایج به دست آمده از این اقدام پس از استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه حاکی از آن است که پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پس مقطع ابتدایی دارای معلم مرد با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی دارای معلم زن تفاوت معناداری دارد. این فرضیه با اطمینان ۹۹% مورد تایید قرار گرفت.
منبع:تحقیق مقایسه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی دارای معلم مرد و زن در شهر تهران